در کمپرسور های مبرد از روغن های مخصوص طبیعی و مصنوعی استفاده می گردد و برای مبرد های مختلف روغن های متفاوتی بکار می رود. (با عددی که نشان دهنده غلظت روغن است) روغن کاری کمپرسورها به دو طریق فشاری یک پمپ کوچک روغن را تحت فشار به یاطاقان ها ثابت متحرک می رساند. پمپ های مورد استفاده چرخ دنده ای یا پروانه ای و یا پیستونی می باشند که یک سوپاپ آزاد کننده فشار در مسیر پمپ سوار می شود تا از تمرکز فشار زیاد بر روی پمپ جلوگیری به عمل آورد. نیروی لازم برای کار پمپ از گردش میل لنگ تامین می گردد که در پمپ های پیستونی شناور انت های میل لنگ یک بادامک یا برجستگی خارج از مرکز خواهد داشت و در پمپ چرخ دنده ای سر میل لنگ نیز چرخ دنده ای برای چرخش پمپ دارد و در پمپ های پروانه ای میل لنگ دارای یک وسیله گرداننده پره ای می باشد.


در قسمت مکش پمپ یک قرار می گیرد. توری در ارتفاع ۱۰ تا ۱5 میلی متر از کف کارتر قرار گرفته و تعداد خانه های (شبکه های توری) بین ۱5۰ تا ۳۰۰ عدد در یک سانتی متر مربع می باشد. در قسمت رانش پمپ روغن کمپرسور های متوسط و بزرگ یک صفحه ای شکافدار توری ریز قرار می گیرد که با کمک آن ها وقتی محور بطور دستی می گردد متناوبا تمیز می شود. فاصله بین صفحات۰۳ / ۰ تا۱ / ۰ میلی متر است. فشار روغن از طریق سوپاپ مخصوص کنترل می شود و در صورت افزایش فشار باز شده و روغن از قسمت رانش پمپ به کارتر می ریزد. معمولا فشار روغن بین6 / ۰ تا ۲ اتمسفر بیش از فشار در کارتر است و هر چقدر فشار روغن زیاد باشد مقدار روغن خروجی از کمپرسور نیز زیادتر می گردد. وقتی از یاطاقان های لغزنده استفاده می شود معمولا تمام روغن از پمپ به یاطاقان فرستاده شده و از طریق کانال های مخصوص در میل لنگ به یاطاقان شاتون و همچنین کاسه نمد می رود. وقتی میل لنگ با یاطاقان نوسانی استفاده می شود، روغن به کاسه نمد داده شده و از شیار میل لنگ به قسمت های دیگر روانه می گردد. کمپرسور ها معمولا دارای کلید اطمینان روغن هستند که به فشار روغن کار می کند و هر زمان که فشار روغن به دلیل خرابی سیستم افت کند موتور را از کار می اندازد و کمپرسور خاموش می شود. در سیستم روغن کاری به طریق پاشش کارتر تا نیمه های یاطاقان اصلی پر از روغن می شود و زمانی که میل لنگ می چرخد ته شاتون (قسمت خمیده) وارد روغن شده و با گردش میل لنگ روغن را به قسمت های سیلندر و پیستون می پاشد. گاهی قسمت انت های شاتون در اتصال به میل لنگ دارای محفظه ای است که در ورود به روغن پر شده و وارد یاطاقان می شود. سیستم روغن کاری پاششی معمولا در کمپرسور های کوچک مورد استفاده قرار می گیرد.
در بعضی از کمپرسور ها برای سیستم روغن کاری خنک کننده آبی یا هوایی بصورت کویل در نظر می گیرند. در کمپرسور های معمولی مخزن روغن همان کارتر کمپرسور است ولی در کمپرسور های واسطه ای مخزن روغن مخصوصی در نظر گرفته میشود.
در کمپرسور هرمتیک از روغن کاری فشاری استفاده می شود.

سیستم خنک کننده کمپرسور:

کمپرسور ها به دو علت اساسی خنک می شوند که یکی اصطکاک بین قطعات متحرک و دیگری افزایش درجه حرارت ناشی از تراکم بخار است. خنک کردن کمپرسور به منظور جلوگیری از کاهش کارایی کمپرسور و همچنین نگهداری کیفیت روغن و روغن کاری است.
روغنی که برای روغن کاری به گردش در می آید وسیله خوبی برای جذب و دفع گرما می باشد و به همین جهت در بعضی از کمپرسور ها خنک کننده مخصوص برای روغن به کار می رود و در بعضی از کمپرسورها سطح خارجی را پره دار می سازند تا سطح تبادل حرارتی آن را با هوا زیاد کنند و در بعضی انواع نیز از یک موتور و پنکه جهت عبور هوا بر روی کمپرسور و خنک کردن آن استفاده می شود.
در سیستم هایی که تقطیر مبرد به وسیله آب خنک کننده برج است، کمپرسور نیز با آب خنک می شود. برای گردش آب لوله با محفظه ای در قسمت مجاور بالای سیلندر در نظر گرفته می شود که به کیسه خنک کننده معروف است. کمپرسور های هرمتیک (بسته) که موتور و کمپرسور در یک پوسته قرار دارند بیشتر در معرض داغی قرار دارند و معمولا با عبور دادن بخار قسمت مکش کمپرسور با اطراف موتور گرمای آنرا می گیرند.